WRONG DECISION...

ako'y kumakanta ng: "Yakapin mo ako... habang atin ang gabi....."

I made a wrong decision to stay here...
I made the worst decision to leave her...

Halika pagusapan natin kung anung problema ko ngayun: I MISS HER. I MISS HER SO MUCH...

Mali yung decision ko, mali yung cedision ko to move here and stay here. Bakit? Kasi i can't seem to pick up myself and live a life... BAkit? Kasi yung girlfriend ko, nasa Pilipinas. Mahirap baintindihin yun? Siguro para sayo-- oo mahirap.

Di ko rin kasi maintindihan. AKo ba ang mali? I just miss everything about her. I guess hindi mali yung pumunta ako dito, ang mali yung nagkahiwalay kami. Yun ang mahirap. Mahirap ako intindihin, kasi di mo nararamdaman yung nararamdaman ko. Wala naman kasing nakakaintindi... sasabihin-- "girlfriend mo lang yun, iwan mo at magsimula ka ulit!"

Di ganun kadali yun eh. Iba kasi siya. MAHAL KO SIYA. MAHAL NIYA KO. Wala nmang problema sa relasyon namin sa isa't isa eh, ang problema, anlayo namin.

Kelan pa kami magkikita?? Pag di ko na makaya na magkalayo kami? Pag nag breakdown na ko and di ko na kaya pilitin para tumayo ulit? You can't seem to see what's my problem here right? Di mo parin maintindihan?

Let's see... I am 20. I am suppose to enjoy my life. I am suppose to live my life. But everyday, I am wasting every single day of this life... I know after a while... ireregret ko lang kung panu ko sinayang ung mga oras na ganito... Sana kasama ko siya-- Sana naeenjoy ko yung company niya--

I am 20. I am old enough to love... and choose who to love. I love her.. She loves me. Wala naman problema dun, ang problema mahal ko nga siya, mahal nga niya ko... pero nasan ako? Nasan siya?

Sabi nyo pagusapan ang problema, eto na... pero nakikita nyo ba yung problema ko? Hinde diba? Di nyo maintindihan kung bakit ganito? Nakikita nyo ba yung mga luha ko tuwing gabi? O yung lungkot sa mga mata ko? Eh behind my smiles... nakikita nyo ba yung pain? Hinde diba? Eto, nakikita nyo na ba ko ngayon? NAiintindihan nyo ba yung nararamdaman ko? Hindi diba?

Anu ba talga ang problema ko? Patung-patong... I can't point into 1 problem that caused it all. Isa lang ang alam ko, kapag katabi ko siya, kapag hawak niya ko, kapag magkausap kami, kapag nakatitig ako sa kanya--- MASAYA AKO. LANGIT. WALANG KATUMBAS NA SAYA.

Masayahin ako eh.. pero noon yun. Ngayun, masyadong mahal ang ngiti. Kailangan ng maraming luha at sakit para makuha ang kapirasong saya.

Tuwing kelan ko lang ba siya makakasama? Doon ko lang kasi nararamdaman yung saya...