When I read this at KELOID-SCARS.COM... Can u guess what my reaction was from this? "WTF?!? F-YOU A-HOLE!"
Pati ba naman itong mga putanginang makakati at masasakit na keloids na to eh napapasukan pa rin ng racial discrimination?!?!? Damn research! Damn researchers! Damn funders!!
(pic from medlib.med.utah.edu)KAsabay ng pagkainis at pagkabwisit na yan, tumulo luha ko dahil sa inis at sa lungkot. I just felt na di lang pala ako yung naiinis sa mga keloids na yan. Di lang pala ako ang nasasaktan pag bigla bigla may parang stretching sharp pain sa loob ng bawat keloid. Di lang pala ako ang hirap magkamot kasi masakit. Di lang pala ako ang nakahanap ng paraan kung paano ko kakamutin yun bawat isa para lang makakatulog sa gabi. Andami din pala.
Yun nga lang ang problema puro hinanakit nila ang mga nabasa ko. Puro failed treatments at stare and mock from other people. I share everyone's pain in that website. I love yung story nung author, pati ung courage nya to take photos of himself showing his keloids, kasi ako I despise every photo of me na kita yung mga keloids ko. PERO KAHIT NA PURO FAILED TREATMENTS YUNG NABASA KO, MAY HOPE PARIN AKO NA MAALIS TO.... Wish me goodluck. MAy DOC's appointment ako sa FRIDAY AT 2PM central time. Sana alam nung doctor yung dapat nya gawin. Wag sana pumasok sa utak ko na since mas maraming whites dito sa midwest, eh lalong maliit ung chance ko na maaalis na mga keloid scars ko. KUNG yung author nga nung website eh, taga LONDON na, hay..shit talaga.
Ang nakakalungkot pa di lang naman strangers ang nagtataunt and mock, even yung reaction ng mga tao na malapit sau. Nakakaiyak. Maiiyak ka na lang. Kahit idaan pa sa tawa, sa ngiti, sa kahit na gaano karaming explanations & rationalization yung actions and reactions nila, di naman maalis ung sakit eh, ung pain knowing na at one point 'pinandirihan' ka nila.
AND JUST LIKE MY KELOID SCARS.... yung pain na yun is just another scar that won't go away... :,(