hirap pala talaga

after almost four years (3 years, 11 months, and 7 days), ngayon lang ata ako nakaramdam ng ganito? Ngayon nga lang ba?

Pero slowly nararamdaman ko na yung hirap. Akala ko immune na ko sa sakit, di na kahit kelan makakramdam ng kahit ano, pero di totoo yun.

Akala ko nga noon sa daming beses na niya ko hinatid sa airport, sa daming beses ko ng umalis akala ko matutunan ko ng di masaktan, di maghanap ng pagmamahal niya, di manabik sa kanya.. pero kahit isa wlang tama. Kabaliktaran pa nangyari.

Sa bawat alis ko, sa bawat paghihiwalay namin, lalong sumasakit, lalong humihirap, lalong lumalalim ang pagmamahal ko, lalong tumitindi ang pananabik at lalo rin akong nahihirapan. Anu bang dapat kong gawin???

ANG HIRAP NA. HIRAP.
Bilang ang oras kung kelan pde mag-usap. Baliktad ang gabi't araw.
Ang hirap. masakit. mahirap huminga, ganun yung sakit. parang pinipiga yung dibdib ko, at puro luha lang ang lumalabas. Sa bawat iyak, kahit papano nababawasan yung sakit at makakatulog ako sa pagod.
Pero ang hirap. ANG HIRAP HIRAP.

Di ako susuko. Tanga lang ang sumusuko. Wala naman akong kaagaw, panahon lang. Wala namang problema, oras lang. Kumpleto naman eh, atensyon lang ang wala. Ayus naman lahat, namimiss lang kita. Kelan nga tayo uli huling nagusap?
Kanikanina lang... "hi hello alis na ko" ganyan katagal.

Pero okay lang yun. Walang problema. Ako pa? kelan ba ko nasaktan? kelan ba ko nagkaproblema? kelan ba ko nahirapan? AKO PA? eh Okay naman ako palagi. Kelan ba hinde? diba?

"Lei lei lei, huminga ka na lang ng malalim. saka iiyak mo na lang lahat yan. sabi ko na kasi sayo, wag ka ng maghintay matigal lang talga yang ulo mo. di ka nakikinig sakin. gumising ka na kasi. gawin mo yung mga dapat mong gawin, wag mo na intindihin yung oras na pede siya. kalimutan mong iba ang oras dun. wag ka na magisip. wag mo ng abangan palagi. wag ka ng maghintay. oa ka na eh. oa ka na."

talking about BAD WEATHER?!?!

ako'y kumakanta ng: "adik sayo... at sa ligayang iyong hatid, sa aking buhay tuloy ang bida sa isapan ko'y ikaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaw!"


ANO!?! signal number 3 ang bagyo sa Pinas?? WTF?!? (txt and txt...)
ANO?!? signal number 3? pero puro araw? bukas pa bubuhos? eh bakit di bukas gawin ang signal number 3? (i do not know...)

But here in INDEP., MISSOURI, da land of da oldies, eto.. sobrang bad weather...
NONSTOP rain................................................... sleeeeeeeeeeet................................. ICE................................................................. and... SNOW................................ with 20-40mph wind.

hay... kulang na lang big sized HALE. Well it's not REAAAAAAAAAAALLY BAD outside, but.. BUT! the road is really sleek.. a lot of cars actually pulled over sa side ng interstate and classes had been cancelled.


NOVEMBER 30.. BONIFACIO DAY...
Salamat kay Mr. Andres Bonifacio, malaya ang Pilipinas at siempre walang pasok ang houie ko! MABUHAY KA! MABUHAY TAYONG MGA PINOY!

Eating with me...

HOU's DAY na SA PINAS!!!

HAPPY HOU's DAY SAYO MAHAL!!!

**hehe** Eto na ang handa ko breakfast:

-Thin lite and fluffy pancakes (yoko naman kasi talga ng pancakes, ewn ko y lately I kinda like it.. hehe.. but ayoko nung thick ones, kasi mejo nakakasawa, so I make mine thinner more like a crepe but thicker ***gulo noh?*** tas I want the edges sort of crunchy na..hehehe)

-Sugar-free lite syrup only 30calories in 1/4cup serving (which it doesnt take too much syrup in my pancakes.. don't like it.... but good deal huh? & u will think that will cost me more? actually it was sort of cheap enough=$1.23 @walmart)

-Frozen strawberries which I defrosted in a saucepan (I was ammazed coz this fresh frozen strawberries does not have added sugar in it or whatnot... pero it bacame so syrupy...) *******yuuuuuuuuuummmmmeeeeeeeeeeeh********

Then I ate lunch... which was about 2pm. I cooked EGG OMELET with onions and carrots topped with shredded cheese (lahat left over from the tuna filling I made kahapon)... tas 4 SAUSAGE LINkS... (cooked sa flavor wave convection oven) at syempre KANIN!!

DIG IN!!! TOMMMMMMMMMMMMMGUTERSSSSSSS na!

Kain tayo! (tuna en cheese with carrots)

WALA AKONG PASOOOOOOOOOOOOOOOOOOOK!!!!
tumawag prof ko last night, she said we dont have class coz "sumthing came up"! Ako naman halos magtatalon na habang kausap ko siya! Tho I must admit napasigaw me ng *woooooooooooohooooooooo* pagkababa ng fone.

Sa sobrang saya ko I just started watching youtube, ofcourse! And went to bed around 3am.
Kaya yun kanina I wokeup around 11am. Which is still early compared to how I used to be! *haha* I didnt know kung what drove me while I sleeping to crave for tuna sandwhich. But I just feel like eating na talga!

I checked the cupboard, 1 tuna left!
onions=check!
cheese=check!
tinapay=check!
mayonnaise=oh--oh----
lettuce/cucumber/potato chips as toppings=oh---oh----

So here it is, walang mayo? use CREAM CHEESE + Tuna WATER. Then I added MOZZARELLA CHEESE (kasi mejo nabuhos ko ung tubig) Then I added CHOPPED onions, and yung TUNA. Heat it up sa microwave for 1-2mins. I added few more chopped ONIONS for freshness. pinch of salt and LOTSA PEPPER!

for the topping: walang chips eh, I LOVE TUNA SANDWHICH with CHIPS... (ung chips adds some texture and crunch plus salt dun sa sandwhich) -------kaso wala eh.. wala din lettuce, or cucumber, so naicip ko why not use THINLY SLICED baby carrots with salt and pepper... for crunchiness! (Of course I TOASTED the bread with tuna muna, before I added toppings para mas masarap!)

for the SIDE: actually sa gutom ko di na nakasama sa picture yung STEAMED Brocolli. *heheh and may kagat na yung tinapay..* I just added few SALT and PEPPER dun sa steamed brocolli, tas nilagyan ko ng konting sobra from the TUNA and CHEESE filling... ***crrrrrrrrrrrrunch!!!!***

sooooooooooooooooo damn yummy!!! I love the brocoli kasi its crunchy but doesn't taste raw! saraaaaaaaaaaaaaaap! di na nga umabot ung brocoli sa photoshoot eh... tsk tsk..

COOKING LESSON: SALT AND PEPPER is my friend.... it makes everything taste soooooooooooo much better. yung carrots? I would rather dip it in a salt and pepper mixture rather than a ranch dip or veggie dip. Brocolli? would rather have it with salt and pepper than with butter? GETZ?!?!

conflicting..confusing..what should I do?

ako'y kumakanta ng: "kanina'y nariyan pa O ba't bigla ng nawala.. Daig mo pa ang isang kisapmata"

Nagtatalo yung utak ko. Anu bang tama? Anung dapat kong gawin? What the fuck is going on? What should I do? How should I react? Should I always give way? OR can I demand more?

Labo nga eh. Bakit kasi ganito.

SA isang linggo, sa pitong araw, sa 168 na oras 6 hanggang 9 na oras lang kita nakakausap. Sa mga oras na yun, pinaguusapan natin lahat ng nangyari sa linggo natin, sa mga buhay natin, yung mga alaala noon, kalokohan, kulitan, gaguhan, asaran at lambingan. Sa mga oras din na yan, nagiging masaya ako, kontento, masaya, natural, masaya at masaya. 6-9 na oras lang sa isang linggo, sa pitong araw, sa 168 na oras.

LEI na tao: Nakakainis! Bitin! Lagi na lang pinuputol. Lagi na lang binibitin kung kelan maayos na ang usapan. Lagi na lang ganito eh. Panu yang kapatid mong sobra kung sundin, akala mo kung sinong hari. TAntrums lang bibigay na lahat. Sobrang brat. OO, kapatid mo nga yan. Pasensya na sa mga salita ko. Naiinis ako eh. Linggo ngayon di mo ba alam? Di kita pede kausapin mamayang gabi kasi kailangan mong matulog ng maaga eh, bukas kailangan mo ng umalis papasok ka na kasi, luluwas ka ng maaga. Kaya nga sinusulit ko na ung huling pagkakataon na makakausap kita ngayong linggo na to eh. PAg Biyernes, darating ka ng gabi, di tayo maguusap nyan, kasi pagod ka, saka baka may ginagawa ako or pagod din ako. Kaya ang usap natin sabado ng umaga jan paggising mo hanggang tanghali, madalas ang gising mo mga 10am. Tapos sa gabi ng sabado maguusap ulit tayo, pag gising ko naman un, mga 8am ako gigising kahit umaga na rin tulog ko, para maabutan kita ng 10pm pa lang jan. MAguusap tayo hanggang mga ala-una, tapos patutulugin kita, at gigisingin kinabukasan, which is Sunday, pra magusap.. OUR LAST USAP for the week. Pero syempre lagi napuputol ung mga usap natin. MAgiinarte yung kapatid mo eh, mangungulit at mangagago tapos susundin ng lahat ng tao o di kaya maiinis nanay mo saka ikaw ang papagalitan dahil makulit ung kapatid mo. Lintik na buhay to! BAD TRIP! BWISIT! NAGSSACRIFICE DIN NAMAN AKO AH! DI LANG IKAW. Di nga ako natutulog ng mahaba pag weekend eh, kasi alam ko yung schedule natin. I'm trying to adjust as much as I can. BAdtrip lang talaga!

SASAGOT KA: Di lang naman ikaw ang nahihirapan eh. Di ka ba thankful na nakakapagusap na tayo ngayon kesa noon na puro text lang tayo. PAsensya ka na, nangungulit na talaga eh, kinukulit na lahat ng tao dito, ayoko ng mapagalitan pa dahil nangungulit na siya. Sige na, i love you thank you. Be thankful ha! Buti na nga ngayon naguusap na tayo eh! Buti nga may way na para makapagusap tayo ngayon eh. Pasensya na talaga, di lang naman kasi ako ang gumagamit ng computer namin eh. Sorry.

LEI na mabait: Okay lang. Umalis ka na lang. Buti na nga lang nakakapagusap na tayo ngayon. I am happy kahit paano. Thank you ah. And I know I need to understand, di lang naman ako ang kinakausap mo, di lang naman ako gumagamit ng pc nyo, ska di lang ako ang tao sa mundo mo. Tama na rin siguro na ganito. Thankyou parin kasi nakakapagusap na tayo. Naiintindihan kita. Ayoko kasi na awayin ka pa yoko lang maipit ka sa gitna, alam kong nahihirapan ka sa pagbalance mo sakin. Yoko ng umabot sa kailangan mo ng pumili pa talaga. Sorry na. I am sorry for acting childish and immature. Sorry for not understanding. Sorry for demanding more. I shouldn't. I should be happy with this.

LEi na TAO: OO NA! THANKYOU! salamat kasi nakakapagusap na tayo! But do u have to bring that up everytime our conversation will get cut off? Lagi mo parin bang ipapaalala sakin na pasalamat ako at nakakapagusap na tayo ulit dahil may computer na ulit kayo at nakadsl from your tito. Utang na loob ko ba to? Hanggang kelan ko ba babayaran ng pasasalamat na inayos mo tong lahat para makapgusap na tayo? Until when ha? Til when should I give in? Til when ka papayag? Til when ba ganito? OO na, thankyou BUT... (i know what I will say, u know all the buts, I do not wanna repeat myself anymore. SOrry).

The day I knew I would risk it all for her.. FOR HER

It all came back to me...

I was reading this article from peyups.com when I felt the scare once more. This time it hit me really hard. I realized: "Shit! this incident really hit me hard."

It was a Friday night, I picked up my girl in Makati where she works. Traffic, of course, long lines at the bus terminal, crowded people, & all these didn't bug me at all. In fact, I was elated. Afterall I was with my girl.

Took us almost 3hours to reach home. We live in Cavite. Everything was going fine until we get off the bus to walk a few yards to reach my place. A scooter with 3 young men sped up and passed us by with words that mirrors their stupidity, ignorance, uneducatedness, and corrupt manliness. I told my girl to simply shrug it off and walk faster.

Then their scooter turned back, moving towards us. But they passed us again. And once more they turned back, this time stopping in front of us, asking stoooopid questions that only made our suspicion grow.

One held a knife in front of us, yelling for us to quit screaming and to hand our mobile phones to them. But my girlfriend won't stop, I pushed her behind me as the guy tried to move closer, pulling our bags trying to take everything from us.

The other guy is working on pulling my bag. The other guy is taking my girlfirend's bag. The third guy is on the scooter, getting ready for a getaway. My mind is not functioning. I cannot remember what I am thinking. But instincts just told me to protect her, to push her behind me, to move her as far as I could from these ill-spirited guys. I cannot imagine the terror but sure can feel it.

Rational thinking went to trash. Judgement were flushed down the toilet. It was just me, my girl and the devils. And I felt stronger, responsible, and protective. I felt vulnerable but never hesitated. I am scared but never did show it. My adrenaline rushed but tried to remain calm.
I fought back while my girlfriend screams. I pushed them away as I pull my girlfriend closer to me, behind me. One guy was thrown off balance during the altercation. The other, still holding the knife as he tries to pull her bag, beside me and in front of me. I never felt real, but it was. I could have been stabbed but I do not care, for all I know is that my girlfriend is in danger, and all she has at that time is me. I never felt so much invincible in my life.

Thinking about this now simply makes my heart pound, stronger, deeper. I will kill those guys in a snap if given a chance. I would harm them and make them feel my anger for endagering the person I love most. I will crush them, inch by inch make them feel the terror they caused us. Nonetheless, all these are mere images in the mind of an angered lover, a terrified friend, a violated woman, and a terrorized person.

That night, I have proven something to myself. I love her. I truly and genuinely love her. And I have realized that I can risk it all just for her... just FOR HER.

miss na miss na kita

ako'y kumakanta ng: AYOKO KUMANTA!


kausap... sa pagsasalita lang ba nakukuha ang paguusap?
Di mo ba alam na may tinatawag na nonverbal communication?
Pasensya ka na, di ko mapaliwanag ung sarili ko. How am I suppose to tell u how I feel if I can't even describe what I'm feeling.
Di ko namanhinihingi na kausapin mo ko tungkol sa problema ko. Gusto ko lang aliwin mo ko, alisin ung mga luha sa mata ko, tanggalin mo kahit saglit lang ung sakit sa dibdib ko. Kaya mo bang gawin un ulit? Tulad ng dati? Baka hindi na... Baka hindi na... Baka...

Wala akong hinihiling. Gusto ko lang "makausap ka" maramdaman na nanjan ka at nandito ako na kahit pano magkalapit tayo.

TEKA! BAKIT KA SUMISIGAW! BAKIT MO KO INAAWAY! BAKIT MO KO PINAPAGALITAN! Dahil di ko masbai kung ganu kasakit? Dahil di ko malagyan ng salita ung sakit?

Alam mo, di ko kasi alam kung bakit ako ganito! Di ko kasi alam na ganito na pala ako. Di ko alam kung bakit bigla bigla na lang sumasabog. ALam mo tinatago ko naman lahat ng sakit eh. Makikita mo lagi lang ako nakangiti. Tintatago ko lahat! Akala nga nila sobrang strong ko na, kasi nakakaya ko yung ganito. Di mo ba nakikita?!? Titigan mo kong mabuti. Listen to me. Masakit. Masakit na malayo ka sakin. Mahirap dahil araw araw kita namimiss, iniisip, at umaasa na sana kasama kita. Pero eto, nakangiti pa rin. Tumatawa kahit umiiyak. Nakangiti kahit nasasaktan... Ay teka parang kanta na!

Basta ganun... ganun na yun... kita mo na.. naiintindihan mo naman ako kung gusto mo eh. Kaya mo naman ako kausapin pag gusto mo eh. Lalambingin mo rin pala ako kahit konti lang...

in-love... pano?

ako'y kumakanta ng: "Paano mo malalaman itong pag-ibig ko sa ‘yo
Paano mo mararamdaman ang, ang tibok ng puso ko
Kung lagi kang kinakabahan na ika’y masasaktan"

It's been a while since I felt this way. I felt special.
Prang ang hirap masabi kung naiinlab b ako ulit?
IT's complicated.

Nakilala ko siya, kinausap. Nahihiya ako, pero kinaya.
Kilala ko siya, kinakausap. Nahihiya ako, pero nagsasalita.

Paano ba mainlove? Nainlove na ko noon, alam ko, pero parang ganito nga ata eh.
Hay ewan. Hindi yan. Basta ganun na nga!

Hay phakshet ang gulo ko. MAgulo ba ako? tangina magulo nga.

bading na bading seyoooooooo

ako'y kumakanta ng: This guy's inlove with you pare....


paper clips? lipstick? powder? blush?

ako ba to?!? "lahat ay gagawin para lang sayo..."

kahit magmukang bakla!! ayus lang un! kahit paglaruan! okay lang! Kasi, kahit ano... gagawin ko para sayo! Pati kahihiyan ko itataya para lang sayo.. enuf..thats too much.. joke lang un..


OA sa drama.... smile na lang tayo.

I miss you! I really miss you!

---------------------------------------------------------------
Si lei
boyfriend mo?
Anung boyfriend babae yun diba?
Si lei...
girlfriend ko si lei.
ano?
Girlfriend ko si lei?
ha?
eversince?
kelan pa?
apat na taon na kami
whaa... (sabay nga-nga)
kae wlangya ka! lintik ka! for three years tinago mo samin yan?
apat na taon na?
di ko naman kasi alam na ano?? natatakot kasi ako?
alam ba sa kanila yan?
kasi ano.. di naman kasi ano eh.. ano kasi..