feel better now...

AKO'y NAHUHUMALING SA... diet MT. DEW code red

I FEEL much better now. After a week of craziness, pressure and depression I feel much better now. I still don't know what I want, pero after I talked with hou, i felt much better now. Ewan ko, nung una nagaaway pa kami, im hesitant to open up. I guess di lang talga ako vocal na tao. So I asked her to read this, my blog. And I think from there she kinda understood. She listened. She asked questions that I can answer. Again, she rescued me from a deep shithole. I haven't been able to sleep good at night, haven't been able to laugh and smile for a long time.. ung totoo.. but last night, i felt loved ulit. I felt that someone cared and wanted me. so I should give her the biggest T-H-A-N-K-Y-O- U, for staying with me, helping me sa kung anong kaya nya and for simply talking and listening to me. Yun lang. Sobrang hirap lang kasi for the past few days. Sobrang bigat ng pressure sa chest ko and my brains just kept on thinking ng kung ano anong stuffs. Sobrang nasisira na ata ang ulo ko, but luckily i have her, thankyou. Kahit nagaway muna tayo and nagangilan bago ka nakinig.

I still have the to make decisions. I stil have to think about stuff, but at least for a few hours last night, I felt better. I felt relieved. And nakahinga ulit ng maayos. Though ngayon I can feel it slowly creeping back into my head and chest. I can't escape but thank you for allowing me to be happy kahit ilang oras lang kagabi. I love you.

isip...isip...

AKO'y NAHUHUMALING SA... YOUTUBE vids...


Simulan ko ang thought ko ha?
PRIDE vs MONEY
HAPINESS vs. REALITY
PRINSIPYO o PRAKTIKAL
DOON o DITO

teka... mali. Sino ba ako?
San ba ako masaya?
Ano ba ang gusto ko?

Kung iba ang tatanungin mo niyan parang ang dali lang nila masasagot.
Pero ako, habang tumatagal nagiging komplikado ang lahat. Lalong lumalabo ang tingin ko sa sarili ko, sa buhay na meron ako, sa gusto kong magawa sa ibang tao.

Masama ako kung sasabihin kong ayoko dito...ayoko ng mga tao... di nagja-jive ang personality namin. Galit ako sa mga mapanghusga nilang pagiisip. Apektado ako sa mga sinasbai nila tungkol sa mga kapwa ko na nasa ilalim ng chain, mga minority sa society. Naiinis ako tuwing pinagdudukdukan nila sakin ang mga pangkukutya nila sa ibang lahi, na parang di nila nakikita na ako, si Lei ay iba rin. PHAKSHET!!! GANUN DIN NAMAN SA PINAS!!! halos himurin ng mga pinoy ang pwet ng mga taong mapuputi, singkit, mayaman. SHIT! AYOKO NG GANITO! huwaaaa...
Kahit san naman kasi ganito eh. I THEREFORE CONCLUDE, na personality wise ng mga tao... PANTAY LANG>>>EQUAL<<<

Maybe its the environment or the culture. kung environment lang mas malinis naman dito, pero shit! DI KO ALAM!!!!!!!!!!!!!!

Gagaguhin ko ang sarili ko pag sinabi kong di ako nasisilaw sa mga oportunidad na meron dito. Ano ba ang gusto ko sa buhay ko?

Theoretically: uuwi ako sa Pilipinas, mabubuhay ng simple pero masaya. Di naman kasi ganyan kasimple ang lahat. Paano naman ung ibang bagay na maganda dito kesa dun.

Reality: Mahirap ang buhay sa Pilipinas, ang mga tao nagpapataaasan ng ihi, lahat napapatitig sakin tuwing dumadaan ako, samantalang dito para lang akong hangin---di nakikita, di napapansin.

NAndito ka na lei... nasa Amerika ka na, bakit mo pa gustong bumalik??? Ang dami daming tao magpapakamatay para lang makakuha ng visa, anu pa't green card tas ikaw, di mo man lang maapreciate. Naiinis ako. Ano bang gagawin ko?

Ano ba kasi ang gusto ko???

Pede bang sabihin ko na lang ang mga ayaw ko?
1. Ayoko ng buhay ko ngayon---malungkot, walang kwenta, mas maraming oras na galit ako sa mga tao at sa mundo kesa nagsasaya kasama nila
2. Ayoko... ayoko maging nurse. Siguro kakayanin ko mga ilang buwan o taon, pero hindi buong buhay. Di ko makita ang sarili ko bilang nurse buong buhay ko. Naiinis ako. Ayoko ng ganito. Mali ba ang desisyon ko? Di ko alam pero di ako masaya. Nung una parang nakakaexcite. Ngayon hinde na masyado. Ewan ko ba.
3. I can't stand mga tao dito. Di lahat pero karamihan. Ayoko ng kultura na walang respeto. All they have, they take for granted. And they want more and more. Parang wlang katapusan. Parang hinde pwedeng maging simple, at kasalanan ang maging simple. Ayoko ng ganito, di ako makahinga.
4. Ayoko dito. Di ko kilala ang sarili ko. Dahil din sa lugar na to, nagulo ang pagkakakilala ko sa sarili ko, pati mga paniniwala ko sa buhay. Ngayon di ko alam kung sino ako. Oo, pinoy nga ako pero parang di rin naman ako mag fit dun. Oo pinoy nga ako, kaya di ako mag fit dito. PAti ung "HOME" na tinatawag ko, ung structure ung house, di ko na alam kung san. Nakakalito. Nakakasira ng ulo. Parang iniwan ako sa gitna, I fell through the cracks. Naiintindihan mo na ba kung bakit ako ganito? Di ko makilala ang sarili ko?
5. Ayoko magisa. Pero madalas gusto ko ung literal na mag-isa, nakakapgisip ako, narerelax ang utak ko. NAgiging withdrawn sa lahat ng bagay. Kaya ko yun, tanggalin ang pakiramdam, alisin ang lahat ng laman ng utak ko. Pero di ako masaya sa ganun.
6. Ayoko ng maiba, pero minsan gusto ko rin. Sabi ko nga diba magulo ako? Masakit kasi yun, pag hinuhusgahan ka, pag di nirerespeto yung ibang tao, pag minamaliit, pag napapagkamalan ka na hindi naman ikaw. Ayoko ng ganun. Masakit un eh.
7. Ayoko ng hirap sa Pilipinas, mga pangwawalanghiya ng mga kapwa mo pinoy, yung pang-iisa, mga krimen, pagnanakaw, mga taong walang disiplina sa sarili. Ayoko ng kawalan ng "manners and values" ng mga tao.

So far... yan pa lang. Ayoko na. Nahihirapan na ko. Bakit pa kasi eh. Bakit pa kasi ganito.


MAGBABAGO BA ANG LAHAT KUNG NANDITO SI HOU? Ewan ko. Siguro. Malamang. Baka kasi pag ganun ang nagyari, at least merong isang taong makakintindi sakin, ung at the end of the day magtatanong kung kamusta na talga ako. Yung magiging interesado sa buhay ko. Or will she? Ewan ko.

LANGYA KA LEI! ANG ALAM MO LANG NA SAGOT: DI KO ALAM o kaya EWAN KO.... ANU BANG PROBLEMA MO??? ANU NGABANG PROBLEMA KO?

withdrawn... dont ask y. F*** off!

AKO'y NAHUHUMALING SA... WALA!



And so here I am. Its Saturday. I have nothing but tears. I feel nothing except aches. I can call it pain, im numb outside. I've grown my skin---impenetratable. I needed you. Well you can go. I am disappearing. Thoughts are smoke diffusing into thin air. I am choking. I cannot breathe. I beg for me to let go. I cannot fly.I am here, grounded and gone. You don't tell me what to feel, u don't ask me these things. I want to be me. Tell you what, i can do whatever I want. SHiT! I don't know what I want. Y am I talking to you. U are insignificant! Dont u pretend.Dont you dare ask how am I doing. Oh that's right. U never did these days. You were pretending. You want everythign to be about you. You never listen. You never care. OH! If ur bored I remember, now you are learning how to listen. Coz you do not have anythign to do.

I do not know what to think. I am not thinking. I am talking not even thingking.
_____________________________________________________________


I am mad at you. But I shouldn't tell right? Does it matter? not really so y bother. It was planned oh wait sorry let e re-phrase it. I planned it. you didn;t say a word. until it was time for me to talk, now you are talking. Actually now its only you who is talking. Did you even bother to ask how Im doing? You are becoming like them. You wnat everything to be around you. I cant stand it. I am choking. I cannot breathe. I do not know what to do. I do not care. Oh shit I do care. I cant let it out. Its crowding my insides. ITs painful, there's pressure. I do not want to think. I just want to go. I want to disappear. Do not ask me anymore questions.
__________________________________________________


I DO NOT CARE!!!!!! I DON't LIKE EVERYTHING! SHIT!

Pasta U can eat

AKO'y NAHUHUMALING SA... gitaraaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!



Saan ba ko natuto magluto!?
Kanino ba ako natuto magluto!?



I may not be the best chef in town, pero im proud to say i'm one of the BEST chef for myself! HAHA!!! whatever lei.. dream on!


I love to cook...pag gusto ko ung niluluto ko, pag gusto ng kakain ung niluluto ko at ang main factor eh mag nasa MOOD akong magluto. OTHERWISE expect a disaster.. :D
but hey *hou... i know ul like this dish na niluto ko.. yummy...*



Wala ang parents ko recently, kya 3 days ago i cooked a somewaht altered traditional spaghetti. haha.. i should say altered kasi I used taco seasoned ground beef left over, saka crushed pepper pang paanghang. Wala rin thickening agents, at di mashadong matamis.
THIS TIME PASTA ULIT!!!! hehehe... wala kasi ang mga parents kong pinoy food lang ang gusto!!!!!

JUST A THOUGHT- pag tumanda ako pinoy food lang din kaya ang kakainin ko!?!?! haaay...


Pagbukas ko ng ref....

-leftover pinakbet
-leftover paksiw
-leftover rice
-leftover applepie (bigay lang)
-lefover corn bread (bigay din)
-isang pack na mabubulok ng spinach
-opened bag ng shredded carrots
-leftover of canned salmon
-two pieces of aged cheese (past expiry date)
-free garlic butter dipping (from papa johns pizza sa school)
-onions
-sandamakmak na kung anu anung gulay na mabubulok na (si mamy kasi mahilig bumili di naman nagluluto..pra bang pag binili mo eh may magluluto..hay...)
-apples (craving ko ngayun sa mga fruits..heheh)
-atbp.....

SALMON/SPINACH PASTA with sausage


Sauce base: sauteed until brown all these in sequence *taking each ingreadient to heat up before adding the next*
-onions, left over salmon in can, shredded carrots, pre-cooked spinach *water sqeezed*, pepper, salt, garlic dipping sauce, garlic powder.
-CREAM of MUSHROOM in can
-few cups of pasta water or broth
-simmer to desired thickness
-crushed red peppers (ung libre from pizza shops... pampaanghang sarap!)

THAT's IT!!!!!

Turn off the heat, added aged cheese lol... buti ayus pa naman..haha..
tas ung cooked sausage na boil ko lang.


mix mix...

pasta in plate..
sauce on top.

CHOWWWWWWWWWWWWWWW!!!!


don't forget for an ICE COLD SODA or ICE COLD WATER! YUUUUUUUMMMMILICIOUS!